هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از درد هجران و عشق سخن می‌گوید. نفسش از فراق به آب تبدیل می‌شود و دلش چنان آتش گرفته که نفسش کباب می‌شود. او آرزو می‌کند که مانند نسیم صبحگاهی باشد تا زمانی که خورشید طلوع کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عاشقانه و احساساتی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۴۸۴

شب‌ها که ز هجر، آب گردد نفسم
وز آتش دل، کباب گردد نفسم

مالم چو نسیم، سینه بر سینه صبح
تا مطلع آفتاب گردد نفسم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۸۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۸۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.