هوش مصنوعی: شاعر خود را به آینه تشبیه می‌کند که ساده‌لوح و بی‌آلایش است و از این ساده‌دلی احساس رضایت دارد. او از طبیعت و زیبایی‌های آن مانند غنچه و گل الهام می‌گیرد و این سادگی را در آغوش می‌گیرد.
رده سنی: همه سنین متن از لحاظ محتوا و زبان ساده و قابل درک برای همه سنین است و هیچ موضوع حساس یا نامناسبی در آن وجود ندارد.

شمارهٔ ۴۸۷

چون آینه، گر به ساده‌لوحی مثلم
این بس بود از ساده‌دلی ماحصلم

کز رقعه ساده عزیزان چمن
چون غنچه ز برگ گل بود پر، بغلم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۸۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۸۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.