هوش مصنوعی:
شاعر در این بیت‌ها از تغییر رفتار معشوق خود شکایت می‌کند. ابتدا معشوق با لطف و مهربانی رفتار می‌کرد، اما به‌سرعت او را فراموش کرد و رها نمود. شاعر این رفتار را به خوی فلک تشبیه می‌کند که مانند خورشید، روزش را به شب تبدیل کرد.
رده سنی:
15+
این متن دارای مفاهیم عاطفی و انتزاعی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی عاطفی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های پیچیده‌تر مانند 'خوی فلک' و 'برداشت صباح و بر زمین زد شامم' برای مخاطبان کم‌سن‌وسال ممکن است دشوار باشد.
شمارهٔ ۴۸۸
خود کرد به لطف اگرچه اول رامم
زود از نظر افکند بت خودکامم
خوی فلک است دلبرم را که چو مهر
برداشت صباح و بر زمین زد شامم
زود از نظر افکند بت خودکامم
خوی فلک است دلبرم را که چو مهر
برداشت صباح و بر زمین زد شامم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۸۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۸۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
