۲۷۰ بار خوانده شده
عشق آن تو شد، تواش کجا می‌طلبی
با توست ازین و آن چرا می‌طلبی
با آن که چو غنچه رسته گل در بغلت
تو نکهتش از باد صبا می‌طلبی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
با توست ازین و آن چرا می‌طلبی
با آن که چو غنچه رسته گل در بغلت
تو نکهتش از باد صبا می‌طلبی
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۷۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۷۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
