هوش مصنوعی: متن بالا یک نیایش عرفانی است که در آن گوینده از خداوند می‌خواهد که حضور او را به یاد آورد و انس با او را یادگار بگذارد. همچنین، گوینده این پرسش را مطرح می‌کند که چرا باید به جستجوی خداوند برود در حالی که او همواره حاضر است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، این نوع متون معمولاً برای افرادی مناسب است که از بلوغ فکری و شناختی کافی برای درک مفاهیم انتزاعی برخوردارند.

مناجات شمارهٔ ۱۳۳

الهی ای حجت را یاد و انس را یادگار، خود حاضری ما را جُستن چه کار ؟!
تعداد ابیات: ۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:مناجات شمارهٔ ۱۳۲
گوهر بعدی:مناجات شمارهٔ ۱۳۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.