هوش مصنوعی:
متن بالا یک نیایش عرفانی است که در آن گوینده از خداوند میخواهد که حضور او را به یاد آورد و انس با او را یادگار بگذارد. همچنین، گوینده این پرسش را مطرح میکند که چرا باید به جستجوی خداوند برود در حالی که او همواره حاضر است.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای مخاطبان جوانتر ممکن است دشوار باشد. همچنین، این نوع متون معمولاً برای افرادی مناسب است که از بلوغ فکری و شناختی کافی برای درک مفاهیم انتزاعی برخوردارند.
مناجات شمارهٔ ۱۳۳
الهی ای حجت را یاد و انس را یادگار، خود حاضری ما را جُستن چه کار ؟!
تعداد ابیات: ۰
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:مناجات شمارهٔ ۱۳۲
گوهر بعدی:مناجات شمارهٔ ۱۳۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.