الهی دانی که من به خود به این ورزم و نه به کفایت خود شمع هدایت افروزم از من چه آید ؟ و از کردار من چه گشاید طاعت من به توفیق تو خدمت به هدایت تو، توبهٔ من به رعایت تو، شکر من به انعام تو، ذکر من به الهام تو. همه تویی من کیم اگر فضل تو نباشد من چه ام.

هر که او را دلی و جانی بود
شد به میدان عاشقی گویش

کشته گشتند عاشقان و هنوز
نشنیده است هیچکس بویش

رحلت عاشقان ز هر سویی
هست از قصد دل مگر سویش

«خواجه عبدالله انصاری»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir