هوش مصنوعی: متن بیانگر وابستگی کامل گوینده به خداوند است. او اظهار می‌کند که بدون خدا هیچ کس را ندارد و تنها به او پناه می‌برد. گوینده در ظاهر تسلیم است اما در باطن کاملاً مطیع نیست. او نه از دشمن می‌ترسد و نه نگران خصم است. اگر دل یا خردش بپرسد چرا چنین است، پاسخ می‌دهد که سرافکنده و بنده‌ی خدا است.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و مذهبی است که درک آن به سطحی از بلوغ فکری نیاز دارد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند با این مفاهیم ارتباط برقرار کنند.

مناجات شمارهٔ ۲۵۹

الهی دانی که بی تو هیچ کسم، دستم گیر که در تو رسم، به ظاهر قبول دارم، به باطن تسلیم نه از خصم باک دارم نه از دشمن بیم، اگر دل گوید چرا ؟ گویم سر افکنده ام و اگر خرد گوید چرا؟ جواب دهم که من بنده ام.
تعداد ابیات: ۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:مناجات شمارهٔ ۲۵۸
گوهر بعدی:مناجات شمارهٔ ۲۶۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.