هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه است که در آن شاعر از عشق و هجران معشوق سخن می‌گوید. او از دل‌بستگی، اشتیاق وصال، و رنج‌های عشق می‌گوید و با استفاده از استعاره‌های زیبا مانند 'خال لبهاش به خون دل صاحب نظران' و 'تا قد چون الف و زلف چو دال است او را' به توصیف معشوق می‌پردازد. همچنین، شاعر به جور و ستم معشوق اشاره می‌کند ولی آن را بخشی از کمال او می‌داند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از استعاره‌ها و مفاهیم مانند 'خون عشاق بخور گو که حلال است او را' نیاز به درک ادبی و عاطفی بیشتری دارد.

شمارهٔ ۱

آنکه دل در هوس روز وصال است او را
خواب شب در سر اگر هست خیال است او را

دل ز چشمش چه شد ار کرد سوال نظری
چون نظرهاست در آن جای سوال است او را

خال لبهاش به خون دل صاحب نظران
تشنه از چیست چو در پیش زلال است او را

دل بیمار من از دال و الف خالی نیست
تا قد چون الف و زلف چو دال است او را

به جگر خوردن بسیار به کف کرد غمش
خون عشاق بخور گو که حلال است او را

آفتاب از هوس آنکه شود همسر او
ایستد راست و زان بیم زوال است او را

به کمال است و بس این جور و جفا و ستمش
این صفتها که شنیدی به کمال است او را
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر بعدی:شمارهٔ ۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.