هوش مصنوعی: شاعر در این متن به بیان دردها و رنج‌های عاشقانه می‌پردازد و از بی‌پناهی در برابر عشق و سودا سخن می‌گوید. او از زیبایی معشوق و ناتوانی در توصیف آن یاد می‌کند و تقدیر ازلی را در این عشق مقدر می‌داند.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه و استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۴۰

طبیب شهر چه نقدیع میدهد ما را
که کس نیافت به حکمت علاج سودا را

ز خاک پات گرم شتر به تیغ بردارند
نهم مرو ننهم از سر این نما را

سهى قدان بهشت ار به سرو ما برسند
چو سابه در قدم او کشند بالا را

ملامتم چه کنی کز ازل نگاشته اند
بنام اهل نظر نقش روی زیبا را

بسی به وصف دهانت کمال موی شکافت
نیافت بکسر مو نقش این معما را
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.