هوش مصنوعی:
این متن یک شعر عاشقانه است که در آن شاعر به توصیف زیبایی‌های معشوق خود می‌پردازد. او از قد و رفتار، گفتار، عارض زیبا، خط و حسن رخسار، موی و زلف دراز، دلبندی و دلبری، همدم و همنشینی، طره و شب، چشم و لب، دارو و بیماری، حسن و جمال و کمال، و بلبل و گلزار معشوق سخن می‌گوید.
رده سنی:
12+
این متن یک شعر عاشقانه است که از مفاهیم پیچیده یا نامناسب برای کودکان استفاده نمی‌کند، اما ممکن است برای مخاطبان زیر 12 سال قابل درک نباشد یا جذابیت نداشته باشد.
شمارهٔ ۹۲
این چه سرو قد چه رفتارست
این چه شیرین به این چه گفتارست
این چه حال این چه عارض زیباست
این چه خط این چه حسن رخسارت
این چه موی است این چه زلف دراز
چه دلبند و این چه دلدارست
این چه همدم چه همنشین چه قرین
این چه مونس چه جان چه غمخوارست
این چه این چه طره است و این چه شب چه کمند
این چه دل دزد و این چه طرارست
چشم است و این چه لب چه شک
این چه دارو و این چه بیمارست
ر این چه حسن است و این جمال و کمال
ا این چه خوش بلبل این چه گلزارست
این چه شیرین به این چه گفتارست
این چه حال این چه عارض زیباست
این چه خط این چه حسن رخسارت
این چه موی است این چه زلف دراز
چه دلبند و این چه دلدارست
این چه همدم چه همنشین چه قرین
این چه مونس چه جان چه غمخوارست
این چه این چه طره است و این چه شب چه کمند
این چه دل دزد و این چه طرارست
چشم است و این چه لب چه شک
این چه دارو و این چه بیمارست
ر این چه حسن است و این جمال و کمال
ا این چه خوش بلبل این چه گلزارست
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مسدس مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
