هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و غزلی، توصیفی زیبا و پر از استعاره و تشبیه از معشوق است. شاعر با استفاده از تصاویر طبیعی مانند گل‌ها، جواهرات و عناصر آسمانی، زیبایی‌های معشوق را می‌ستاید و از عشق و دل‌باختگی خود سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه و استعاره‌های پیچیده است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اصطلاحات و مفاهیم ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک دارند.

شمارهٔ ۱۰۵

بنفشه دسته بر ارغوان است
گرت بر لاله سنبل سایه بان است

لب است آن یا عقیق آن درج یاقوت
که در وی لؤلؤ لالا نهان است

هلات ابروی و خورشید طلعت
عذارت ماه و قد سرو روان است

دلم زلف پریشانت چو بربود
مرا آشفتگی کار از آن است

میان و موی تو فرقی ندارد
که میداند که آن موی این میان است

بتا هر دم مکن فصد روانم
اگرچه حکم تو بر من روان است

مجری از من جدائی ای دلارام
که دیدارت مرا آرام جان است

نیم از غمزهات ایمن زمانی
چو چشمت فتنه آخر زمان است

کمال از شوق لعل شکربنت
بغایت طوطی شیرین زبان است
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.