هوش مصنوعی:
این شعر عرفانی از حافظ، عشق و رندی را در قالب خرابات‌گویی و می‌نوشی توصیف می‌کند. شاعر خود را از تعلقات دنیوی رها می‌داند و عشق و شراب را نماد حقیقت و آزادی می‌پندارد. او به صوفیان و زاهدان اشاره می‌کند که در پی درمان دردها در صومعه‌ها هستند، اما حقیقت در میخانه‌ها و گفتگوهای عاشقانه یافت می‌شود. شاعر از رنگ و بوی دنیا بی‌توجه است و حیات ابدی را در جرعه‌های شراب معنوی می‌جوید.
رده سنی:
16+
این شعر دارای مضامین عرفانی و نمادین است که درک آن نیاز به بلوغ فکری دارد. همچنین، اشاره به شراب و می‌نوشی ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال نامناسب باشد. محتوای عرفانی و فلسفی شعر نیز برای نوجوانان و بزرگسالان قابل‌درک‌تر است.
شمارهٔ ۲۴۴
ما عاشقیم و رند، خرابات گوی ماست
روی شرابخانه و عشرت بوی ماست
ای شیخ اگر به صومعه ها دارو گیر نیست
ا مارخانه ها همه پر های و هوی ماست
ما با کسی نگفته حدیثی میان شهر
هر جا که مجمعی ست همه گفتگوی ماست
ما را به رنگ و بوی جهان التفات نیست
گلزار دمر اگر چه پر از رنگ و بوی ماست
آبی کز آن حیات ابد بافت جان خضر
از ما بجو که رشحه رشیع سبوی ماست
گفتی شرابخوارگی و عشق خوی تست
آری شرابخوارگی و عشق خوی ماست
کردم ز دوست آرزونی گفت ای کمال
بگذر ز آرزو اگرت آرزوی ماست
روی شرابخانه و عشرت بوی ماست
ای شیخ اگر به صومعه ها دارو گیر نیست
ا مارخانه ها همه پر های و هوی ماست
ما با کسی نگفته حدیثی میان شهر
هر جا که مجمعی ست همه گفتگوی ماست
ما را به رنگ و بوی جهان التفات نیست
گلزار دمر اگر چه پر از رنگ و بوی ماست
آبی کز آن حیات ابد بافت جان خضر
از ما بجو که رشحه رشیع سبوی ماست
گفتی شرابخوارگی و عشق خوی تست
آری شرابخوارگی و عشق خوی ماست
کردم ز دوست آرزونی گفت ای کمال
بگذر ز آرزو اگرت آرزوی ماست
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۴۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۴۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
