هوش مصنوعی:
این متن شعری عاشقانه است که در آن شاعر از عشق، دردها و لذت‌های آن سخن می‌گوید. او از مفاهیمی مانند دولت، بخت، میخانه، اشک، وصف معشوق و داستان‌های عاشقانه مانند لیلی و مجنون استفاده می‌کند تا احساسات خود را بیان کند.
رده سنی:
16+
متن شامل مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
شمارهٔ ۴۶۱
عاشقان درد ترا دولت افزون خوانند
محنت عشق ترا بخت همایون خوانند
اهل میخانه دعای لب تو اشک فشان
زیر لب چون خط جام از دل پر خون خوانند
جانب جام و صراحی نبود سجده چو چنگ
مطربان گر سخنی ز آن لب میگون خوانند
قصه گربه این غمزده با چشم پر آب
مرغ و ماهی بلب دجله و جیحون خوانند
من اگر وصف دو ابروی تو که بنویسم
مردمش زآن حرکتها همه موزون خوانند
خلق خوانند مه از سادگی آن روی عجب
ورقی را که بر آن خط نبود چون خوانند
گر از آن حسن نویسی سخن عشق کمال
دفتر عشق نرا لیلی و مجنون خوانند
محنت عشق ترا بخت همایون خوانند
اهل میخانه دعای لب تو اشک فشان
زیر لب چون خط جام از دل پر خون خوانند
جانب جام و صراحی نبود سجده چو چنگ
مطربان گر سخنی ز آن لب میگون خوانند
قصه گربه این غمزده با چشم پر آب
مرغ و ماهی بلب دجله و جیحون خوانند
من اگر وصف دو ابروی تو که بنویسم
مردمش زآن حرکتها همه موزون خوانند
خلق خوانند مه از سادگی آن روی عجب
ورقی را که بر آن خط نبود چون خوانند
گر از آن حسن نویسی سخن عشق کمال
دفتر عشق نرا لیلی و مجنون خوانند
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۶۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۶۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
