کدام ناز و تنعم به ذوق آن برسد
که بوی بار به باران مهربان برسد

دلی که بی در وصلش میان بحر غم است
امیدوار چنانم که بر کران برسد

زهی خجسته زمانی و وقت میمونی
که از تو مژده وصلی بگوش جان برسد

قدم به کلیه ما رنجه کن شبی ای ماه
کز آن شرف سر عاشق به آسمان برسد

ز دولت تو همین آبرو بی است مرا
که بر جبینم از آن خاک آستان برسد

هنوز مهر سگانت ز دل برون نکنم
اگر ز زخم تو در دم به استخوان برسد

کمال روز ملاقات دوستان گونی
چو بلبلیست که ناگه به گلستان برسد

«کمال خجندی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir