هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر به سرو (نماد زیبایی و بلندی) خطاب می‌کند و می‌گوید اگر او را مانند درخت طوبی (نماد بهشت) بخوانیم، از سرکشی‌اش می‌کاهیم. سپس اشاره می‌کند که مقایسه قامت سرو با دیگری بی‌جا است، زیرا او اصل و فرع (ریشه و شاخه) سرو را نیکو می‌داند.
رده سنی:
15+
این متن دارای مفاهیم نمادین و ادبی است که درک آن به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات پیچیده ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامفهوم باشد.
شمارهٔ ۲۳
ای سرو اگر ترا چو طوبی خوانیم
از سرکشیت بجای خود بنشانیم
با قامت او چند کنی نسبت خویش
ما اصل تو و فرع تو نیکو دانیم
از سرکشیت بجای خود بنشانیم
با قامت او چند کنی نسبت خویش
ما اصل تو و فرع تو نیکو دانیم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
