هوش مصنوعی: در این متن، شاعر از غم و اندوه ناشی از عشق می‌گوید و با پرسش و پاسخ‌های شاعرانه، به توصیف حالات درونی خود می‌پردازد. او از آه، نگاه، و مکان‌هایی مانند بتون، تنجه و آب سیاه به عنوان نمادهای رنج و فراق یاد می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاطفی عمیق و نمادهای شاعرانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، پرداختن به موضوعاتی مانند غم و فراق نیاز به سطحی از بلوغ عاطفی دارد.

شمارهٔ ۳۴

گفتم چه زنم در غم تو گفت که آه
گفتم چه کنم در پی تو گفت نگاه

گفتم که کجا روم ز دست غم تو
گفتا که بتون و تنجه و آب سیاه
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.