هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی از درد عشق و محبت سخن می‌گوید. شاعر با اشاره به داستان‌های قرآنی مانند یوسف و یعقوب، و ایوب، به بیان احساسات خود می‌پردازد. او از جفاهای معشوق استقبال می‌کند و عشق را بالاتر از همه چیز می‌داند. همچنین، شعر به موضوعاتی مانند رنج عشق، زیبایی معشوق، و وحدت وجود در عرفان اشاره دارد.
رده سنی: 16 سال به بالا این شعر دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک نیاز دارد. همچنین، برخی اشارات به داستان‌های قرآنی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نیاز به توضیح داشته باشد.

شمارهٔ ۲۰

گرچه هر تیر جفا کز تو رسد مطلوبست
خود بگو عاشق بیچاره مگر ایوبست

ترک اولی نبود شیوه حسن است ولی
آنکه در خاطر یوسف نبود یعقوبست

یا رب این شاخ محبت که خزانش مرساد
گرچه بارم ندهد سایه او هم خوبست

نی همین مسجد و محراب پرافسانه ز اوست
بهر هفتاد و دو ملت رخ او آشوبست

به حجاب از من مسکین شده و بار همه
چیست این فتنه اگر ماه رخت محجوبست

(صامت) و عشق تو و زاهد و سجاده زهد
اندرین دایره هر کس به کسی منسوبست
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.