هوش مصنوعی: این متن یک مرثیه‌ی غم‌انگیز است که از زبان مادر امام حسین (ع)، حضرت لیلا (س)، خطاب به فرزندش حضرت علی‌اکبر (ع) سروده شده است. مادر از دوری و فقدان فرزندش می‌نالد، از رنج‌های خود در غربت و اسارت می‌گوید، و برای فرزندش دعا می‌کند. متن پر از احساسات مادرانه، غم و اندوه، و همچنین امیدواری به رحمت الهی است.
رده سنی: 12+ متن حاوی مضامین غم‌انگیز و عاطفی است که ممکن است برای کودکان کم‌سال سنگین باشد. همچنین درک کامل مفاهیم مذهبی و تاریخی آن نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۵۸ - زبان حال ام لیلا با جوان ناکام خود

کجایی ای علی اکبر جوان نوثمر من
چرا جدا شدی ای نازنین پسر ز بر من

اگر خیال تو نبود به حال مادر پیرت
تو ای جوان نروی تا قیامت از نظر من

مرا غریب به کرب و بلا فکندی و رفتی
چو گشت همسفری‌ای جوان نوسفر من

امیدواری باب ای نهال نورس مادر
خدای کم نکند سایه تو از سر من

خدای نرم کند قلب قاتل تو که شاید
ز قتل تو نزد سنگ کین به بال و پر من

ز دوری رخ تو ای عصای پیری لیلا
کمان شد عاقبت کار ای پسر کمر من

کنم دعا که کند حق نگهداری جانت
اگرکند مددی پیک آه بی‌اثر من

پس از تو در سفر شام و کوفه وقت اسیری
ترحمی نکند هیچ کس به چشم تر من

هزار شکر که بخت بلند اختر (صامت)
شده به بزم عزاداری تو راهبر من
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۷ - زبان حال قاسم بن حسن(ع)
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۹ - و برای او همچنین
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.