۲۵۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ۷۴ - استغاثه امام(ع) در روز عاشورا

کرد اندر کربلا چون ناله هل من معین
نور چشم مصطفی در روز عاشورا بلند

از برای نصرت او پیشتر از کائنات
گشت لبیک از خدای واحد یکتا بلند

خلق موجودات را از اولین و آخرین
گشت در اصلاب و ادحام بشر غوغا بلند

کن فکان را جمله از مالایری و مایری
هر طرف لبیک شد از یک به یک یک جا بلن

انبیا و اولیا را از غم آن بی‌مهعین
گشت فریاد و فغان در جنه الماوی بلند

ناله و انور عیناشد ز یثرب سوی عرش
از مزار احمد و صدیقه کبری بلند

در نجف از غصه مظلومی فرزند خویش
کرد امیرالمومنین فریاد والهفا بلند

با تن تبدار و ضعف حالت و قلب کباب
ناله سجاد شد در یاریبابا بلند

اصغر شش ماهه در گهواره کردی خویش را
از برای نصرت ریحانه زهرا بلند

دختر شیر خدا زینب برآورد از جگر
بهر امداد حسین فریاد فریاد واغوثا بلند

از سپاه کوفه بهر قتل اولاد رسول
گشت بانک کوس و نای نی در آن صحرا بلند

از غم مظلومی فرزند پیغمبر به چرخ
بود افغان و خروش از کافر و ترسا بلند

شد سر مهر افسر شاه شهید از تیغ شمر
عاقبت عطشان به نوک نیزه اعدا بلند

از شرار آتشی کاندر خیام وی زدند
آه (صامت) شد به سوی گنبد خضرا بلند
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۳ - همچنین زبان حال زینب خاتون(ع)
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۵ - همچنین در مصیبت
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.