هوش مصنوعی: این شعر به بیان درد و رنج عاشق از بی‌توجهی و ستم معشوق می‌پردازد. شاعر از نازک‌دلی معشوق و رنجش از کوچک‌ترین رفتارها سخن می‌گوید و خود را در غم عشق ناتوان می‌بیند. همچنین، به تأثیر رقیبان و حسادت‌های عاشقانه اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عاشقانه و رنج‌های عاطفی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و صنایع ادبی ممکن است برای کودکان قابل فهم نباشد.

شمارهٔ ۵۶۴

بار هر دم ز من خسته چرا می رنجد
بی گنه می کشد و باز ز ما می رنجد

گفتم آن غمزه چها می کند آمد در جنگ
بتگریدش که ز عاشق بچها می رنجد

دم زدن نیست مجالم به هوا داری او
که دل نازکش از باد هوا می رنجد

من همان به که ازین غم نکنم ناله و آه
که چو برگ گل از آسیب صبا می رنجد

گر رقیبی بمن آرد خبرش گیرد خشم
از سگی آهوی مشکین به خطا می رنجد

گر از آن غمزه به هر یک نرسه نیر جدا
دل غمدیده جدا دیده جدا می رنجد

نیست عاشق به یقین آن دل به هو کمال
که ز معشوق ستمگر به جفا می رنجد
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۶۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۶۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.