هوش مصنوعی: این شعر از عشق نافرجام، رنجش و احساسات سوخته‌ی عاشق سخن می‌گوید. شاعر از بی‌توجهی معشوق و درد فراق می‌نالد و با تصاویری مانند شمع سوخته و ابروی کج معشوق، احساسات خود را بیان می‌کند. همچنین، اشاره‌ای به نبرد عشق و تسلیم‌شدگی در برابر معشوق دارد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عاشقانه و استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، درک کامل احساسات شاعر نیاز به تجربه‌ی عاطفی بیشتری دارد.

شمارهٔ ۶۰۶

ما را بچه جرم از نظر انداخته باز
ما سوخته و تو بخان ساخته باز

صد شب بمن آورده بروز وز تکبر
روز دگرم دیدم و نشناخته باز

گر داعیة سوختن جان منت نیست
چون شمع وجودم ز چه بگداخته باز

با ابروی تو دیده نهانی نظری باخت
دل گفت نظر کن که چه کج باخته باز

ای آمده در حلقه عشاق سواره
بر لشکر مغلوب چرا تاخته باز

از دوده درونها شه من نیک بیندیش
کز آتش دلها علم افراخته باز

گر صید تو شد زود کمال این عجبی نیست
بر مرغ برانداخته انداخته باز
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۰۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۰۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.