دارم من از جهان غم باری همین و بس
در سر خیال روی نگاری همین و بس

ما از بنان موی میان شکر دهان
بوسی طمع کنیم و کناری همین و بس

سودای هر کسی زر و سیم است و آن ما
سودای بار سیم عذاری همین و بس

بی او به هر چه حکم کند بار می کنیم
صبری نمی کنیم و فراری همین و بس

زینسان که خاک راه شدیم از گذار تو
میکن به خاک راه گذاری همین و بس

لشکر به قصد ملک دل ما چه می کشی
زین سو روانه ساز سواری همین و بس

گر میکنی غبار ز چشم کمال دور
از خاک پا فرست غباری همین و بس

«کمال خجندی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir