هوش مصنوعی: این متن شعری است که به تشویق به شادی، بی‌پروایی و رهایی از ترس و نگرانی می‌پردازد. در آن از مفاهیمی مانند باده‌نوشی، عاطفه، رحمت، و قناعت سخن گفته شده است. همچنین، اشاره‌هایی به مفاهیم عرفانی و اخلاقی مانند خواب دیدن شیخ حرم و مقایسه با خضر وجود دارد. شاعر از ساقی می‌خواهد که از شراب نهراسد و به قلب‌شناسی حریفان توجه کند.
رده سنی: 18+ متن شامل مفاهیمی مانند باده‌نوشی و بی‌پروایی است که ممکن است برای مخاطبان زیر 18 سال نامناسب باشد. همچنین، برخی اشارات عرفانی و اخلاقی آن نیاز به درک بالاتری دارد که معمولاً در سنین بالاتر حاصل می‌شود.

شمارهٔ ۶۲۶

چه گفت با تو شنیدی رباب و عود به گوش
ز کس مترس و به بانگ بلند باده بنوش

سروش عاطفت از نو نوید رحمت داد
معاشران همه دادند بوسه بر سر و روش

به خواب شیخ حرم دید دوش مستی را
نشسته بر در کعبه به خضر دوش به دوش

چو جم به جام قناعت کن و سکندر وار
به هرزه در طلب رزق نانهاده مکوش

به چشم بی هنران باده ساقیا عیب است
چو زاهدی گذرد عیب ما بیا و بپوش

از آن زمان که به خمخانه ها حدیث نو رفت
شراب و چنگ نمی ایستد ز جوش و خروش

کمال با به ساقی زمی مکن پرهیز
حریف قلب شناس است زاهدی مفروش
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۲۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۲۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.