هوش مصنوعی: این متن یک شعر عاشقانه است که زیبایی‌های معشوق را با توصیفاتی مانند خط خوب، لب‌های لطیف، خال مشکین، و زلف درهم‌تنیده ستایش می‌کند. شاعر از لطافت و ظرافت معشوق در همه چیز، از ظاهر تا رفتار، سخن می‌گوید و تأکید می‌کند که زیبایی او هم در پنهان و هم در آشکار نمایان است.
رده سنی: 16+ این متن دارای مضامین عاشقانه و زیبایی‌شناختی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۶۵۷

ای خطت خوب و عبارت نازک و لبها لطیف
خال مشکینت ملیح و عارض زیبا لطیف

گر دو رخ پوشی و گرنه هر دو زیبا آیدت
زآنکه هم پنهان چو جان خوبی و هم پیدا لطیف

تو لطیفی خواه در دل خواه در چشم آفرو
قطره باران بود در پست و در بالا لطیف

زلف سر در پات سود این خست و آن در تاب رفت
پای تا سر ناز کی آری و سر تا پا لطیف

در لطافت آن دو ساعد می برند از سیم دست
نیست جان من تن سیمین تو تنها لطیف

روی اگر تابی ز آه سرد و گرم ما رواست
زحمت سرما نداره طاقته گرما لطیف

گو به لطف طبع خود را می شمر صاحب کمال
هر که میگوید جواب گفت های ما لطیف
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۵۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۵۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.