هوش مصنوعی: شاعر در این متن از عشق و مستی ناشی از بوی معشوق سخن می‌گوید. او از دل‌گرفتگی و بی‌هوشی خود در برابر معشوق می‌نالد و به دنبال شادی و آرامش در عشق است. همچنین، به اهمیت آبرو و افتخار اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌هایی مانند 'مستی' و 'باده' نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۷۲۶

دل گرفت از بتان به رویم
راست گویم دروغ میگویم

مستم از بوی عنبرین مویان
نیست هشیار بک سر مویم

میکنم زآن لب و دهان پرسش
عاشقم نقل و باده میجویم

نام آن لب چو میبرم به زبان
لب به آب حیات میشویم

شادی وقت من که در همه عمر
باغم روی و محنت اویم

باد اگر خاک من برد هرسو
نکشد مهر دل جز آن سویم

آبرو بایدت بگوی کمال
بتفاخر که خاک آن کویم
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۲۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۲۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.