ما از لب تو کام ندیدیم و گذشتیم
تشنه به لب چشمه رسیدیم و گذشتیم

گفتیم دعای تو و از بخت مخالف
از لفظ تو دشنام شنیدیم و گذشتیم

با داغ فراق تو که جانسوز عذابست
از زندگی امید بریدیم و گذشتیم

یک شب نکشیدیم ترا دربر و هر روز
صد جور و جفا از تو کشیدیم و گذشتیم

در بیشه دنیا که چراگاه دل ماست
روزی دو چریدیم و چمیدیم و گذشتیم

شهد لب تو شربت وصل دگران بود
ما زهر فراق تو چشیدیم و گذشتیم

مانند کمال از هوس آن گل رخسار
صد جامه به باد نو دریدیم و گذشتیم