هوش مصنوعی: شاعر در این متن خود را به عنوان فردی عاشق، مست و بی‌قید به دنیا توصیف می‌کند. او از توبه شکستن خود سخن می‌گوید و تأکید می‌کند که به دنبال هیچ‌کس نیست و می‌خواهد در حال حاضر خود باقی بماند. او عاشق و دیوانه بودن خود را ستایش می‌کند و از آزادی از تکالیف دنیوی ابراز خوشحالی می‌نماید.
رده سنی: 16+ متن حاوی مفاهیم عرفانی و تصوف است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، اشاره به مستی و دیوانگی نیاز به درک عمیق‌تری از ادبیات عرفانی دارد.

شمارهٔ ۷۸۴

ما رند و قلندر صفت و عاشق و مستیم
معذور توان داشت اگر توبه شکستیم

با هیچ کسی کار نداریم درین ملک
ما را بگذارید درین حال که هستیم

آن عاقل دنیا طلب ار جاه پرستد
شک نیست که ما عاشق و دیوانه و مستیم

گر نوش کند جرعه از جام محبت
آنگاه بداند که چرا بی خود و مستیم

تا پی نبرد کس به سر ما ز در خلق
برخاسته در کنج خرابات نشستیم

گویند که دیوانه این دور کمال است
شکرانه که از جمله تکلیف برستیم

از کثرت صحیت چو در دل نگشاید
بر خود در آمد شدن غیر بیستیم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۸۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۸۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.