هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن شاعر از عشق و زیبایی معشوق سخن می‌گوید. او معشوق را با توصیفاتی مانند لب شیرین، ابروی کمانی، و چشمان کمین‌گر به تصویر می‌کشد و از تأثیر عمیق این عشق بر خود و دیگر عاشقان می‌گوید. همچنین، شاعر معشوق را فراتر از انسان و پری توصیف می‌کند که در باغ مانند سروی ایستاده است.
رده سنی: 16+ متن شامل مفاهیم عاشقانه و توصیفات شاعرانه است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اصطلاحات و تشبیهات ممکن است نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی داشته باشد.

شمارهٔ ۹۱۸

ای با لب شیرین سخنت تلخ فتاده
شد در همه خلق از نمکت شور زیاده

ابروت کمان بر من بیچاره کشیده
چشمانت کمین بر دل خونخواره گشاده

از نوع بشر چون بشرت دیده ندیده
از جنس پری چون تو پریزاد نزاده

در باغ هی سرو به امید قبولی
در خدمت بالای نو برپای ستاده

را عشاق سر کوی تو بر باد لبانت
مستند چو چشمان تو بی زحمت باده

از پیش کمال ار چه گذشتی تو سواره
دل در پی قدت شده چون سرو پیاده
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۱۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۱۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.