هوش مصنوعی:
این شعر عاشقانه و غزل‌گونه، به توصیف زیبایی معشوق و احساسات شاعر نسبت به او می‌پردازد. در ابیات مختلف، شاعر از خط مشکبار، رخسار ماه‌گونه، و جمال معشوق سخن می‌گوید و از عشق و دل‌باختگی خود می‌نالد. همچنین، اشاراتی به مفاهیمی مانند عقل، آفتاب، و سلطان دارد که ممکن است نمادین باشند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و ادبی پیچیده است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از اصطلاحات و تشبیهات به سطحی از بلوغ فکری و ادبی نیاز دارند.
شمارهٔ ۹۲۰
ای خط مشکبار تو پیچیده گرد ماه
برروی روز نقطه خالت شب سیاه
رخسارتست حجت اقرار عاشقان
هستت بر این سخن خط عنبر فشان گواه
وصف قمر بروی تو گفتم بگفت عقل
در آفتاب و ماه چگوئی حدیث شاه
خواهم که روی خویش به رویت نهم ولیک
هرگز که دیده خرمن گل همنشین کاه
چشمت به غمزه گرچه رباید هزار دل
لیکن ز راه لطف ندارد دلی نگاه
آئینه جمال نو ای شمع دل فروز
روزی بود که زنگ برآرد ز دود آه
مسکین کمال از تو به مقصود کی رسد
سلطان چو نیست با خبر از حال دادخواه
برروی روز نقطه خالت شب سیاه
رخسارتست حجت اقرار عاشقان
هستت بر این سخن خط عنبر فشان گواه
وصف قمر بروی تو گفتم بگفت عقل
در آفتاب و ماه چگوئی حدیث شاه
خواهم که روی خویش به رویت نهم ولیک
هرگز که دیده خرمن گل همنشین کاه
چشمت به غمزه گرچه رباید هزار دل
لیکن ز راه لطف ندارد دلی نگاه
آئینه جمال نو ای شمع دل فروز
روزی بود که زنگ برآرد ز دود آه
مسکین کمال از تو به مقصود کی رسد
سلطان چو نیست با خبر از حال دادخواه
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۱۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
