هوش مصنوعی: این متن شعری است که بیانگر درد و رنج عاشقانه‌ی شاعر از عشق نافرجام و بی‌توجهی معشوق است. شاعر از ضعف و ناتوانی خود در برابر غم عشق می‌گوید و از معشوق می‌خواهد که به او رحم کند و با بی‌توجهی، جانش را نگیرد.
رده سنی: 16+ این متن دارای مضامین عاشقانه‌ی عمیق و بیان احساسات پیچیده‌ی انسانی است که درک آن برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار است. همچنین، استفاده از زبان و اصطلاحات شعری کلاسیک ممکن است برای گروه‌های سنی پایین نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۱۰۳۱

زمن که مهر تو دارم به سینه روی چه تایی
الا تعرض عینی وانت تعلم مانی

بیا معاینه بنگر که چونم از غم عشقت
ذات بک چسمی بشیب یوم شیابی

تن ضعیف نزارم اگر چنانکه ببینی
تراک مثل خلال مدنی حلال نیابی

اذوب من حسراتی و ما أرید حیونی
گرم به تیغ زنی به از آنکه روی بتابی

لقد نت تنبلی و ما فعل خطائی
نکرده هیچ گناهی به کشتنم چه شتابی

کمال خسته مسکین ز غم بمرد و دریغا
محبتی و بی قبلی عقابی
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن (مجتث مثمن مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۳۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۳۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.