هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی از مولانا، به موضوع عشق، فداکاری و جستجوی معنوی می‌پردازد. شاعر از عشق به معشوق، فداکاری مانند مجنون برای لیلی، و بی‌اعتباری دنیوی در برابر عشق الهی سخن می‌گوید. همچنین، اشاره‌ای به ناپایداری دنیا و ارزش‌های مادی در مقابل عشق حقیقی دارد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات عرفانی دارد. همچنین، برخی از اشارات ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۱۰۵۵

گر همه وقتی همه دل خون نیی
لیلى وقتی نو و مجنون نی

نیست چو ما مردی خون خوردنت
درخور این باره گلگون نیی

در طلب زر چکنی گنج عشق
خواجه گدانی و فریدون نیی

پیش دهان و لبش ای قند مصر
قند چه خوانیم ترا چون نیی

در صفت جستن دوری ز مهر
کم نی از ماه گر افزون نیی

جای تو با دیدن ما با دلست
زین دو یقین است که بیرون نیی

ای به در خانه تو آه کمال
چون شنوی زانکه به گردون نیی
وزن: مفتعلن مفتعلن فاعلن (سریع مطوی مکشوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۵۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۵۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.