هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی به زیبایی‌های ظاهری و معنوی می‌پردازد و عشق را کاری دشوار و ویژه سراندازان می‌داند. شاعر از زیبایی محبوب و توصیف ناپذیری آن سخن می‌گوید و اشاره می‌کند که عشق ورزیدن کار هر کسی نیست و نیازمند صبر و زمان است.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اصطلاحات و مفاهیم به سطحی از بلوغ فکری نیاز دارند.

شمارهٔ ۹۸

آن نه نقشی ست که در خاطر نقاش آید
فرخ آن چشم که بر طلعت زیباش آید

گر به چشم خوش او در نگرد مستوری
زهد بگذارد و در شیوه او باش آید

حسن بسیار بود لیک زمان ها باید
تا یکی از همه خوبان به جهان فاش آید

چیست برگ گل رعنا که به رویش ماند
سرو خود کیست که در معرض بالاش آید

وصف آن لعل گهر پوش کسی را زیبد
که زبانش که تقریر گهر پاش آید

عشق ورزیدن از کار سراندازان است
این نه کاریست که از مردم خوش باش آید

چون تمنای وصالی کند از دوست همام
ای دریغا که جواب از لب او باش آید
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.