هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و توصیفی، زیبایی معشوق را با عناصر طبیعی مانند ماه، گل، سنبل و باد صبا مقایسه می‌کند. شاعر از زیبایی‌های معشوق خود می‌گوید و بیان می‌کند که هیچ‌چیز به پای او نمی‌رسد. همچنین، از حالات مختلف معشوق مانند راه رفتن، موهای پریشان و نوشیدن شراب تمجید می‌شود.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه و توصیفات شاعرانه است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامفهوم یا غیرجذاب باشد. همچنین، برخی اشارات مانند نوشیدن شراب ممکن است برای گروه‌های سنی پایین مناسب نباشد.

شمارهٔ ۱۹۳

دیگر نخوانم جان تورا زیرا که از جان خوشتری
از حسن خوبان نشمرم حسنت که ایشان خوشتری

تشبیه رویت کردمی در حسن هر باری به مه
چون نیک وا دیدم بسی از ماه تابان خوشتری

در بوستان گل دیده ام سنبل بسی بوییده ام
از رو وموای خوش پسرهم زین وهم زان خوشتری

چون زلف عنبر بار خود داری پریشان کار من
لیکن چو از باد صبا گردد پریشان خوشتری

از ناز چون بر رهگذر قصد خرامیدن کنی
و هر کس که بیند گویدت سروا خرامان خوشتری

هشیار خوبی ای پسر می نوش می کن زان سبب
کز باده چون از باد سرو افتان و خیزان خوشتری

چون بلبل گلزار حسنی ای همام خسته دل
در مدح گلزار رخش دایم سرایان خوشتری
وزن: مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن (رجز مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.