هوش مصنوعی: این متن از مثنوی معنوی مولوی است که با استفاده از تمثیل‌های حیوانی و موقعیت‌های مختلف، به نکات اخلاقی و اجتماعی می‌پردازد. در این ابیات، مولوی به خطرات همکاری با افراد ناباب، تأثیر معاشرت‌های نادرست، و اهمیت انتخاب درست همراهان و معاشران اشاره می‌کند. همچنین، تأکید بر حفظ مرزها و نقش‌ها در جامعه و دوری از نادانی و حماقت دارد.
رده سنی: 15+ متن شامل مفاهیم عمیق اخلاقی و اجتماعی است که درک آن‌ها نیاز به تجربه و بلوغ فکری دارد. همچنین، برخی از تمثیل‌ها ممکن است برای کودکان کم‌سن قابل درک نباشند.

شمارهٔ ۱۴ - فی الموعظه

همنفس شد سگ شبان با گرگ
گله باسگ خوردکنون یاگرگ

دزد و خازن چو یار غار شوند
آفت مال شهریار شوند

شیخ چون با مرید باده خورد
آب روی مربیان ببرد

چون که قواده گشت خواجه سرای
پرده بکسل در حرم بگشای

با معلم چو گشت همبازی
طفل بازی بود به هم بازی

گاو و خره کرده باغبان در باغ
بانگی دارد که برد جوزی زاغ

باغبان گرنه پاسبان باشد
زاغ بهتر زباغبان باشد

ابلهان را میان اهل خرد
چه تفاوت کند ز گفتن بد

گر خری را به مرغزار بری
بر سر برگ گل رید زخری

ابلهان را حریف خویش مساز
عیش با زنگیان زشت مباز
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳ - فی مذمه الشهوه
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵ - حکایت
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.