قوم عیسی را بُد اَنْدَر دار و گیر
حاکِمانْشان دَه امیر و دو امیر

هر فَریقی مَر امیری را تَبَع
بَنده گشته میرِ خود را از طَمَع

این دَه و این دو امیر و قَوْمَشان
گشته بَندِ آن وزیرِ بَد نِشان

اِعْتمادِ جُمله بر گُفتارِ او
اِقْتدایِ جُمله بر رَفتارِ او

پیشِ او در وَقت و ساعت هر امیر
جان بِدادی، گَر بِدو گفتی بِمیر