هوش مصنوعی: متن به موضوع جود و بخشش و اهمیت گدایان به عنوان آینه‌ای برای جود و احسان اشاره می‌کند. در این متن، گدایان به عنوان نماد نیاز و ضعف معرفی می‌شوند که جود و بخشش را آشکار می‌کنند. همچنین، تأکید می‌شود که جود و بخشش از ویژگی‌های الهی است و کسانی که با خداوند هستند، جود مطلق دارند. در مقابل، کسانی که از این مسیر دور هستند، مرده‌ای بیش نیستند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و اخلاقی عمیق است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با مفاهیم فلسفی و عرفانی دارد. همچنین، زبان و ساختار شعر کلاسیک ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

بخش ۱۳۱ - در بیان آنک چنانک گدا عاشق کرمست و عاشق کریم کرم کریم هم عاشق گداست اگر گدا را صبر بیش بود کریم بر در او آید و اگر کریم را صبر بیش بود گدا بر در او آید اما صبر گدا کمال گداست و صبر کریم نقصان اوست

بانگ می‌آمد که ای طالب بیا
جودْ مُحْتاجِ گدایانْ چون گدا

جودْ می‌جویَد گدایان و ضِعاف
هَمچو خوبان کآیِنه جویَند صاف

رویِ خوبانْ زآیِنه زیبا شود
رویِ اِحْسانْ از گدا پیدا شود

پس از این فرمود حَق در وَالضُّحی
بانگ کَم زَن ای مُحَمَّد بر گدا

چون گدا آیینۀ جود است هان
دَم بُوَد بر رویِ آیینه زیان

آن یکی جودش گدا آرَد پَدید
وان دِگَر بَخشَد گدایان را مَزید

پس گدایانْ آیَتِ جودِ حَق‌اَند
وان کِه با حَقّ‌اَند جودِ مُطْلَق‌اَند

وان‌کِه جُز این دوْستْ او خود مُرده‌یی‌ست
او بَرین دَر نیست، نَقْشِ پَرده‌یی‌ست
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۱۳۰ - در نمد دوختن زن عرب سبوی آب باران را و مهر نهادن بر وی از غایت اعتقاد عرب
گوهر بعدی:بخش ۱۳۲ - فرق میان آنک درویش است به خدا و تشنهٔ خدا و میان آنک درویش است از خدا و تشنهٔ غیرست
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.