هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن شاعر از مفاهیم عرفانی و فلسفی سخن می‌گوید. او از رشک روشنی، بحر و سد، و مفاهیمی مانند جسم و روح صحبت می‌کند. شاعر مخاطب را به گذر از مادیات و توجه به معنویات دعوت می‌کند و از او می‌خواهد که به جای توجه به ظواهر، به حقیقت درونی بپردازد. در نهایت، شاعر از شنیدن افسانه‌ها و جدا کردن دانه از که (ظاهر از باطن) سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ این متن حاوی مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی دارد. بنابراین، برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب است.

بخش ۷ - بسته شدن تقریر معنی حکایت به سبب میل مستمع به استماع ظاهر صورت حکایت

کِی گُذارد آن‌که رَشکِ روشنی‌ست
تا بگویم آنچه فَرض و گفتنی‌ست؟

بَحرْ کَفْ پیش آرَد و سَدّی کُند
جَر کُند، وَزْ بَعدِ جَر مَدّی کُند

این زمان بِشنو چه مانِع شُد، مگر
مُستَمِع را رفت دلْ جایِ دِگَر

خاطِرَش شُد سویِ صوفیِّ قُنُق
اَنْدَر آن سودا فُرو شُد تا عُنُق

لازم آمد باز رفتن زین مَقال
سوی آن افسانه بَهرِ وَصفِ حال

صوفی آن صورت مَپِندار ای عزیز
هَمچو طِفلان تا کِی از جَوْز و مَویز؟

جسم ما جَوْز و مویز است ای پسر
گَر تو مَردی، زین دو چیز اَنْدَر گُذَر

وَرْ تو اَنْدَر نَگذری، اِکْرامِ حَق
بُگذَرانَد مَر تو را از نُه طَبَق

بِشنو اکنون صورتِ اَفسانه را
لیکْ هین از کَهْ جُدا کُن دانه را
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۶ - حکایت مشورت کردن خدای تعالی در ایجاد خلق
گوهر بعدی:بخش ۸ - التزام کردن خادم تعهد بهیمه را و تخلف نمودن
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.