هوش مصنوعی: در این متن، صحنه‌ای توصیف می‌شود که در آن شاه از هیبت و غوغای میدان متعجب می‌شود. عمران به شاه توضیح می‌دهد که این شادی و رقص قوم اسرائیلیان به دلیل عطای شاه است. با این حال، شاه همچنان در وهم و اندیشه فرو رفته است.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق و تاریخی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از زبان و سبک ادبی کلاسیک نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات دارد.

بخش ۳۱ - وصیت کردن عمران جفت خود را بعد از مجامعت کی مرا ندیده باشی

وا مَگَردان هیچ ازین‌ها دَم مَزَن
تا نَیایَد بر من و تو صد حَزَن

عاقِبَت پیدا شود آثارِ این
چون عَلامَت‌ها رَسید ای نازنین

در زمانْ از سویِ میدان نَعْره‌ها
می‌رَسید از خَلْق و پُر می‌شُد هوا

شاه ازان هَیَبت بُرون جست آن زمان
پابِرِهنه کین چه غُلغُل‌هاست هان؟

از سویِ میدان چه بانگ است و غَریو
کَزْ نِهیبَش می‌رَمَد جِنّیّ و دیو؟

گفت عِمْران شاهِ ما را عُمر باد
قومِ اسرائیلیانَند از تو شاد

از عَطایِ شاه شادی می‌کُنند
رَقْص می‌آرَند و کَف‌ها می‌زَنند

گفت باشد کین بُوَد امّا وَلیک
وَهْم و اندیشه مرا پُر کرد نیک
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۳۰ - جمع آمدن عمران به مادر موسی و حامله شدن مادر موسی علیه‌السلام
گوهر بعدی:بخش ۳۲ - ترسیدن فرعون از آن بانگ
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.