هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی از حزین لاهیجی، بیانگر درد و رنج عاشقان و تأکید بر حفظ ناموس عشق و صبر در برابر سختی‌هاست. شاعر از تیغ عشق می‌گوید که گاه خونین است و از صبر می‌خواهد که دل مشتاق را نگه دارد. همچنین، او از ترس فراموشی یار در غیبتش می‌گوید و از خم‌شدگان قدی که مانند کمان هستند، یاد می‌کند. در نهایت، شعر بر محرم نبودن چشم و دل بوالهوسان به عشق تأکید دارد و از ناموس غم و صحبت اشراق با صافدلان سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عرفانی و عاشقانه‌ای است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، برخی از اشارات به درد و رنج عشق و تیغ خونین نیاز به درک بالاتری از احساسات و تجربیات زندگی دارد.

شمارهٔ ۵۳۲

برکف، دل سی پارهٔ عشّاق نگهدار
حرز تن و جان، این کهن اوراق نگهدار

زان تیغ که آلوده به خون دگران است
ما را بکش و غیرت عشاق نگهدار

ترسم که رسد یار و من از خود شده باشم
ای صبر، عنان دل مشتاق نگهدار

در چشم عدو راست نشانتر ز خدنگند
خم گشته قدان را چو کمان، طاق نگهدار

کی چشم و دل بوالهوسان محرم عشق است؟
ناموس غم، ای خسرو آفاق نگهدار

در خلوت آیینه حزین ، جای نفس نیست
با صافدلان صحبت اشراق نگهدار
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۳۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۳۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.