بر سر زدیم لالهٔ داغی به جای گل
داریم گریه ای که بود خونبهای گل

ما و سرود ناله درد آشنای خوبش
تا کی رسد به خاطر دیر آشنای گل

الفت به ساده لوحی ما خنده می زند
ما تکیه کرده ایم به عهد و وفای گل

ته جرعهٔ شراب صبوحی کشیده است
از جام غنچهٔ تو، لب دلگشای گل

شرح حدیث ناز و نیاز من است و تو
بلبل ترانه ای که سراید برای گل

دوران به کام ماست که مرغان مست را
خوش دولتی ست سایهٔ بال همای گل

چون ابر نوبهار ز تاراج دی، حزین
گریم به های های که خالی ست جای گل

«حزین لاهیجی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir