هوش مصنوعی:
شاعر از احساسات عمیق و دردهای درونی خود سخن می‌گوید، با تصاویری مانند آتش زدن ستارگان و افروختن چراغ خاوران، و اشاره به اشک‌های بی‌کران و داغ سینه. این متن بیانگر غم و اندوهی ژرف و نگرانی از انکار ستارگان (نماد امید یا آرزوها) است.
رده سنی:
15+
متن دارای مضامین عاطفی و انتزاعی است که درک آن برای کودکان دشوار است. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و احساسات عمیق، مناسب مخاطبانی با درک ادبی و عاطفی بالاتر است.
شمارهٔ ۴۶ - قطعه
آتش زده ایم اختران را
افروخته شمع خاوران را
پرورده، در آستین مژگان
اشکم، دریای بی کران را
از محشر داغ سینهٔ من
بیم است ستاره منکران را
افروخته شمع خاوران را
پرورده، در آستین مژگان
اشکم، دریای بی کران را
از محشر داغ سینهٔ من
بیم است ستاره منکران را
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۵ - قطعه
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۷ - قطعه
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
