هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از عشق و هجران سخن می‌گوید. او لب لعل (سرخ‌رنگ) و شهد شیرین را آرزو می‌کند، اما به آن‌ها دسترسی ندارد. در عوض، هجران و دوری که باعث خمار (سردرد ناشی از عشق یا شراب) شده، همواره با اوست. شاعر به وصال (دیدار معشوق) که می‌خواهد دائمی باشد، نمی‌رسد.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از واژه‌هایی مانند «خمار» که ممکن است به معنای سردرد ناشی از شراب نیز باشد، مناسب گروه‌های سنی بالاتر است.
شمارهٔ ۵۷
ما را لب لعل فام می باید، نیست
این شهد نصیب کام می باید، نیست
هجری که سرم خمار ازو دارد، هست
وصلی که مرا مدام می باید، نیست
این شهد نصیب کام می باید، نیست
هجری که سرم خمار ازو دارد، هست
وصلی که مرا مدام می باید، نیست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
