۱۲۶ بار خوانده شده

شمارهٔ ۹۱

آن بی خردی که شوم چون زاغ افتد
از گلشن فیض، قسمتش داغ افتد

بر شاخ چو سنگ می زند رهگذری
گیرم که فتاد میوه، در باغ افتد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.