هوش مصنوعی:
این شعر درباره بی‌خردی و عواقب ناشی از آن است. فرد نادان مانند زاغی است که از باغ فیض رانده می‌شود و حتی اگر میوه‌ای به دست آورد، بی‌ارزش است. رهگذران نیز به او توجهی نمی‌کنند.
رده سنی:
12+
این شعر دارای مفاهیم تمثیلی و اخلاقی است که برای درک کامل آن، خواننده به سطحی از بلوغ فکری نیاز دارد. کودکان زیر 12 سال ممکن است در درک عمیق پیام آن دچار مشکل شوند.
شمارهٔ ۹۱
آن بی خردی که شوم چون زاغ افتد
از گلشن فیض، قسمتش داغ افتد
بر شاخ چو سنگ می زند رهگذری
گیرم که فتاد میوه، در باغ افتد
از گلشن فیض، قسمتش داغ افتد
بر شاخ چو سنگ می زند رهگذری
گیرم که فتاد میوه، در باغ افتد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
