۱۵۷ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۲۹

گر نوح و دعای غرق، این دم می شد
دنیا یک دم به کام آدم می شد

تا این همه کثرت اندکی کم می شد
طاعون خری، کاش به عالم میشد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.