هوش مصنوعی:
شاعر از ظواهر فریبنده و ریاکاری اطرافش ابراز ناراحتی می‌کند و احساس می‌کند که در این دنیای پر از فریب، چیزی جز درد و رنج نصیبش نشده است.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و انتقادی است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین لحن غمگین و ناامیدانه‌ی شعر برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال مناسب نیست.
شمارهٔ ۱۷۱
این خرقهٔ پر زرق و ردای سالوس
ای دل به کجا برم؟ کزو به ناقوس
ازکشتهٔ خود به کف درین دشت سراب
جز آبلهٔ دانه ندارم، افسوس
ای دل به کجا برم؟ کزو به ناقوس
ازکشتهٔ خود به کف درین دشت سراب
جز آبلهٔ دانه ندارم، افسوس
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷۰ - رباعی مستزاد
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
