۱۱۱ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۷۷

تا عشق فکند در دلم تاب چو شمع
یک لمحه ندید دیدهام خواب چو شمع

فریاد ز مشرب سمندر زادم
زآتش رگ جان من خورد آب چو شمع
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.