۱۰۷ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۷۹

چون عشق کشید تیغ هیجا ز غلاف
تسلیم فکند سر، که این گوی و مصاف

هرگز دلم از عشق نیامد به ستوه
سنگین نبود سایه سیمرغ به قاف
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.