هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از قدرت و تأثیر عشق سخن می‌گوید و بیان می‌کند که عشق او را به تسلیم واداشته است، اما هرگز از عشق خسته نشده است. همچنین، به قدرت و عظمت عشق اشاره می‌کند که مانند سایه سیمرغ بر قاف سنگین نیست.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و ادبی است که درک آن برای سنین پایین‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده مانند 'تیغ هیجا' و 'سایه سیمرغ' نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
شمارهٔ ۱۷۹
چون عشق کشید تیغ هیجا ز غلاف
تسلیم فکند سر، که این گوی و مصاف
هرگز دلم از عشق نیامد به ستوه
سنگین نبود سایه سیمرغ به قاف
تسلیم فکند سر، که این گوی و مصاف
هرگز دلم از عشق نیامد به ستوه
سنگین نبود سایه سیمرغ به قاف
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
