هوش مصنوعی:
شاعر از درد و رنج درونی خود می‌گوید که باعث شده دستش عریان و بی‌پناه بماند. او از خشم و غضب خود سخن می‌گوید که به حدی است که دستش را گزیده و آن را مانند پنجهٔ مژگان خونین کرده است.
رده سنی:
16+
متن حاوی مضامین عمیق عاطفی و توصیف درد و رنج است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به خشم و غضب و خونین شدن دست ممکن است برای کودکان نامناسب باشد.
شمارهٔ ۱۸۹
از کام دل است بس که عریان دستم
کوتاه فتاده از گریبان دستم
از بس که گزیدهام به دندان غضب
خونین شده چون پنجهٔ مژگان دستم
کوتاه فتاده از گریبان دستم
از بس که گزیدهام به دندان غضب
خونین شده چون پنجهٔ مژگان دستم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
