۱۳۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۰۳

از ظلمت هستی خود آزاده منم
چون شمع به زیرتیغ، استاده منم

پیمانهٔ مشرب حریفان خالی ست
خمخانهء چرخ راکهن باده منم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۰۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.