هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از رهایی از تاریکی‌های وجود خود سخن می‌گوید و خود را مانند شمعی می‌داند که در برابر تیغ ایستاده است. او اشاره می‌کند که پیمانهٔ مشرب دیگران خالی است و خود را بادهٔ کهن خمخانهٔ چرخ می‌خواند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن‌ها ممکن است برای سنین پایین‌تر دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌هایی مانند 'تیغ' و 'باده' ممکن است نیاز به بلوغ فکری برای درک صحیح داشته باشد.
شمارهٔ ۲۰۳
از ظلمت هستی خود آزاده منم
چون شمع به زیرتیغ، استاده منم
پیمانهٔ مشرب حریفان خالی ست
خمخانهء چرخ راکهن باده منم
چون شمع به زیرتیغ، استاده منم
پیمانهٔ مشرب حریفان خالی ست
خمخانهء چرخ راکهن باده منم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۰۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
