هوش مصنوعی:
این متن از زبان شاعرانه و عرفانی به انسان خطاب می‌کند که از تعلقات مادی (آب و گل) و روابط اجتماعی (اخوان صفا) دوری کند و به درد درونی و معنوی توجه نماید. شاعر تأکید می‌کند که بدون درد معنوی، تلاش برای دل‌های دیگران بی‌فایده است.
رده سنی:
16+
محتوا دارای مفاهیم عرفانی و فلسفی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.
شمارهٔ ۲۱۲
ای بستهٔ آب و گل، چه خواهی کردن؟
ز اخوان صفا خجل چه خواهی کردن؟
دندان به جگر، گر نفشارد دردی
بی درد! به کار دل چه خواهی کردن؟
ز اخوان صفا خجل چه خواهی کردن؟
دندان به جگر، گر نفشارد دردی
بی درد! به کار دل چه خواهی کردن؟
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
